Werd weer eens tijd!

Werd weer eens tijd!

De afgelopen weken waren drukke weken, niet op stage maar vooral in de uitstapjes die gepland stonden. We zijn in het paasweekend van vrijdag t/m maandag weg geweest richting de minavallen. We vertrokken om half 9 richting het haventje waar we met de boot onze reis verder zouden vervoeren. Na een moeizame tocht over iets wat op een weg leek, vol met gaten, kwamen we bij de haven aan om half 3. Natuurlijk gingen we hier even eten om daarna in de boot te stappen richting Manja Tabiki, het onbewoonde eiland waar we zouden overnachten. Deze tocht was erg gezellig, we waren met een klein gezelschap van 10 mensen die de tour gingen doen plus nog een aantal Surinaamse stagiares die mee gingen voor de catering. Het was erg aangenaam met zo’n kleine groep, en de sfeer was goed. Rond half zeven kwamen we aan bij ons onbewoonde eiland. Hangmat ophangen, rugzak uitpakken en lekker een biertje erbij drinken. Na een heerlijk avondmaal hebben we de rest van de avond gespendeerd met kaarten en andere spelletjes.

De volgende dag moesten we er vroeg uit om te ontbijten en om ons klaar te maken voor de grote tocht. Hup! Weer de boot in en daar gingen we, op naar de minavallen. Na een moeizame vaar rit, waarbij we meerdere keren vast kwamen te zitten vanwege het lage water kwamen we uiteindelijk aan bij een stuk land waar we aan wal gingen. Met mijn halfkapotte schoenen en mijn rugzakje op de rug begonnen we aan een tocht van een kleine 3 uur. Deze tocht bestond uit het vrij maken van een pad voor ons, veel uitleg van de gids, gespannen om je heen kijken (en vooral naar de voorste man die met een geweer rond liep om eventueel gevaarlijke dieren af te schieten) en zeik natte voeten krijgen van de kreekjes waar we doorheen moesten ploeteren. Natuurlijk moest het weer ook van zich laten horen en toen we bijna op onze plek van bestemming kwamen waren we al zo nat dat we eigenlijk niet eens meer hoefde te gaan zwemmen. Toen we eindelijk bij de minavallen aankwamen kregen we een adembenemend plaatje te zien. Dat plaatje wat je wel eens tegenkomt in een tijdschrift, waarvan je denkt dat het niet echt is. Na heerlijk te hebben gezwommen, en zelfs nog een stuk omhoog te hebben geklommen keerden we weer terug. Iedereen en alles was nat, mijn schoen had het begeven en de modder was zo glad als ijs, maar dit mocht ons humeur niet beinvloeden en we stapten vrolijk door. In de boot begon het weer keihard te regenen maar het maakte niemand meer wat uit, we hadden een mooie dag gehad en we waren nu toch op de terug weg naar huis. Natuurlijk liepen we weer een paar keer vast, maar deze keer was het ons niet te zwaar om even uit te stappen en samen de boot verder te duwen.

Dag twee was de dag van het bezoeken van een inheems dorp genaamd Loca Loca en een stukje te gaan “zwemmen” bij de stroomversnelling. Na een erg leuk onthaal bij Loca Loca hebben we er een stuk rondgelopen en gekeken hoe de kinderen lekker aan het zwemmen waren en stiekem onze kant op keken. Daarna weer even lekker gegeten en toen op naar de stroomversnelling, waarin we ons met man en macht probeerde vast te zetten tegen de stenen om niet weggeslagen te worden door de sterke stroming.

Op de laatste dag was het weer een erg gezellige en “rustige” terug rit. De boottocht verliep erg snel, zelfs zo snel dat we nog een uur hebben staan wachten op de bus die nog moest komen om ons weer op te halen. Helaas was de “weg” nu nog slechter eraan toe door de hevige regen van de afgelopen dagen. Het was een soort modder race geworden, waarbij je af en toe je vingers moest kruisen zodat de bus erdoor heen zou komen. Al met al een prachtig paasweekend gehad die ik niet snel zal vergeten!

Afgelopen week was het ook geen gewone week. Lisa en Hanna kwamen vanuit Curaçao een paar dagen op bezoek bij ons in Suriname. In de korte tijd dat ze hier waren hebben we geprobeerd om ze zoveel mogelijk van Suriname te laten zien. We hebben rondgelopen door de stad, ze stonden versteld van de goedkope kleren en schoenen dus het programma moest even aangepast worden, zodat er ook geshopt kon worden. De volgende dag zijn we buiten Paramaribo geweest langs de vlindertuin en de dierentuin, ook zijn we deze avond naar het casino geweest om nog even wat geld te winnen! De laatste dag zijn we maar eens lekker Hollands gaan fietsen. De dames hadden niet verwacht dat we een hele route hadden uitgepland waarbij het hoogtepunt de brug was waarmee we meteen onze fietstocht begonnen. Na een korte uithijg pauze na de brug gingen we weer vol energie verder. De rest van de tocht waren ze vol energie en gingen ze zonder geklaag (misschien een heel klein beetje) de rest van de tocht verder fietsen. Na een kleine 50km gefietst te hebben waren we weer in de stad.

De komende weken zullen weer wat rustiger zijn, behalve de weekenden, want we hebben nog veel leuke uitstapjes gepland!

Groeten uit het natte doch warme Suriname!