Vertrek en Aankomst
Door: Max
Blijf op de hoogte en volg Max
02 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Gister was het dan eindelijk zo ver. Om 7 uur in de ochtend de auto in en op weg naar Schiphol. Eenmaal op Schiphol aangekomen had ik verwacht zo door te kunnen lopen, helaas had Schiphol andere plannen. Het wachten begon bij de bagage drop-off, na een moeizame start van een kleine drie kwartier nam ik afscheid van mijn ouders en liepen Mike en ik gezamenlijk naar het eerste controle punt. Hier ging het verassend snel, achteraf gezien was dit ook het enige moment waarop het vlot verliep. Bij het inchecken stond een gigantische rij met wachtende mensen en hier hebben we dus ook weer het volle uur staan wachten.
Toen zaten we uiteindelijk in het vliegtuig, een reusachtig bakbeest met een grote diversiteit aan nationaliteiten. Op dit moment was ik erg blij dat ik niet zo groot was als Mike, want ruimte voor je benen of armen was er nauwelijks.
Na een lange vlucht van zo’n tien uur waren we er eindelijk, dachten we. Natuurlijk mochten we ook hier nog “even” in de rij staan. We pakten onze koffers en gingen opzoek naar de man die ons zou komen ophalen. Deze was verassend snel gevonden en we konden meteen instappen in de auto. We hoefden maar een klein stukje te rijden naar Paramaribo. Onderweg kwamen we erachter dat Surinamers reizen niet in tijd uitdrukken, wel in kilometers. 30 kilometer met de auto, was een “korte”rit van wel twee uur waard. Ondertussen was het in Nederland alweer zo’n twee uur in de avond, voordat we eindelijk arriveerden bij ons appartement.
Na een lange eerste dag waren we vandaag alweer vroeg op, na een ontbijtje zijn we maar met de benenwagen gegaan om te kijken wat er in de buurt zoal te zien en te doen is. De eerste straat waar we doorheen liepen was niet echt iets waar je nu echt een wauw gevoel van krijgt. Gelukkig was de hoofdstraat richting het centrum al een stuk beter. Blijkbaar zijn de Chinezen hier ook al bezig met het uitvoeren van een “World domination” door zoveel mogelijk winkels te bezetten. Zoals ze in Nederland de friet tenten innemen, zo doen ze dat hier met de lokale supermarktjes en de kleding winkels.
De komende week zijn er nog geen echte plannen gemaakt, maar we willen alvast een kijkje gaan nemen bij een fietsverhuur bedrijf, en natuurlijk niet te vergeten, ons Visum verder afhandelen.
Toen zaten we uiteindelijk in het vliegtuig, een reusachtig bakbeest met een grote diversiteit aan nationaliteiten. Op dit moment was ik erg blij dat ik niet zo groot was als Mike, want ruimte voor je benen of armen was er nauwelijks.
Na een lange vlucht van zo’n tien uur waren we er eindelijk, dachten we. Natuurlijk mochten we ook hier nog “even” in de rij staan. We pakten onze koffers en gingen opzoek naar de man die ons zou komen ophalen. Deze was verassend snel gevonden en we konden meteen instappen in de auto. We hoefden maar een klein stukje te rijden naar Paramaribo. Onderweg kwamen we erachter dat Surinamers reizen niet in tijd uitdrukken, wel in kilometers. 30 kilometer met de auto, was een “korte”rit van wel twee uur waard. Ondertussen was het in Nederland alweer zo’n twee uur in de avond, voordat we eindelijk arriveerden bij ons appartement.
Na een lange eerste dag waren we vandaag alweer vroeg op, na een ontbijtje zijn we maar met de benenwagen gegaan om te kijken wat er in de buurt zoal te zien en te doen is. De eerste straat waar we doorheen liepen was niet echt iets waar je nu echt een wauw gevoel van krijgt. Gelukkig was de hoofdstraat richting het centrum al een stuk beter. Blijkbaar zijn de Chinezen hier ook al bezig met het uitvoeren van een “World domination” door zoveel mogelijk winkels te bezetten. Zoals ze in Nederland de friet tenten innemen, zo doen ze dat hier met de lokale supermarktjes en de kleding winkels.
De komende week zijn er nog geen echte plannen gemaakt, maar we willen alvast een kijkje gaan nemen bij een fietsverhuur bedrijf, en natuurlijk niet te vergeten, ons Visum verder afhandelen.
-
03 Februari 2014 - 10:28
Anneke Reit:
Hallo Max, leuk verslag, je schrijft lekker! Succes met het vinden van een fiets. heb het goed met z'n tweeën, hartelijke groet Anneke -
06 Februari 2014 - 17:35
Dana:
Hi Max. Ik wil ook even cool doen en een berichtje achterlaten. :)
Hoe staan de zaken er voor? Wat heb je allemaal gegeten. Is het een beetje te doen met boodschappen doen of eten ze daar allemaal gekke dingen. Veel succes nog! Ben benieuwd naar je volgende verslag!
Groetjes Dana -
06 Februari 2014 - 19:23
Max Hanekamp:
Hey Dana,
Tot nu toe hebben we elke dag zelf gekookt, bevalt erg goed! Nog niet echt gekke dingen gezien, behalve de vele snacks die ze hier hebben. Het verkeer is nogal apart en je moet veel moed verzamelen om hier te gaan fietsen. Verder gaan we morgen voor het eerst langs de stichting waar we gaan werken dus we zijn zeer benieuwd naar wat er nog allemaal gaat komen! Bedankt voor je berichtje ;).
Groetjes Max. -
06 Februari 2014 - 23:13
Saskia:
Super leuk om te lezen! Geniet van Su en doe ze bij de stichting de groeten van mij!
Fietsen kun je bij zus en zo huren . Waar zitten jullie met het appartement?
Groetjes
Saskia -
08 Februari 2014 - 20:34
Ineke De Groot:
Hoi Max,
En, ben je al gewend aan kousenband en roti?
Heb je een leuk onderkomen en al veel gezien. We willen wel meer weten hoor!
Groeten, Ineke -
12 Februari 2014 - 23:28
Nellie De Waal:
Hoi die Max, te gek zo'n stage! Ik was vandaag bij je moeder en miste je daar, ook gefeliciteerd.Een geweldige tijd gewenst en heel veel plezier. Groetjes, Nellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
