Veel gedaan
Door: Max
Blijf op de hoogte en volg Max
08 April 2014 | Suriname, Paramaribo
Veel gedaan
Na een tijdje niks van mij gehoord te hebben is er nu weer een reisverslag. De afgelopen twee weken zijn er erg veel dingen gebeurd. In het weekend van 28 en 29 maart zijn Mike en ik naar Bigipan geweest. Bigipan is een natuurgebied voor veel verschillende soorten vogels dat aan de Nickerie rivier ligt.
Na een lange bus tocht van zo’n 7 uur waren we aangekomen bij de bootjes waarin we verder vervoerd zouden worden. Deze bootjes werden volgepropt met bagage en mensen. Niet te veel naar een kant hangen was een vereiste, anders bestond er de kans dat we zouden omslaan. Eenmaal aangekomen bij het natuurgebied werden we door onze tourgids rondgeleid door de wateren van Bigipan. Dit was de eerste keer voor mij dat ik van zo dichtbij een mangrovebos kon zien. Overal waren vogels en elke vogel werd door onze tourgids benoemt. Met een beetje geluk hebben we zelfs nog een grote groep rode ibissen gezien die ver voor ons uit vlogen. Na een uurtje gevaren te hebben kwamen we aan op een groot open water gebied met overal om ons heen bomen. In het midden van dit gebied lagen allemaal platformen, sommige met huizen erop en andere met alleen een dak erboven zodat je niet nat zou worden. Op zo’n platform hebben wij de nacht doorgebracht in onze hangmat. Dit was ook de eerste keer dat ik in een hangmat ging overnachten. Die avond zijn we ook op kaaimannen tocht gegaan. Het duurde even voordat we er een gevonden hadden, maar toen hij eenmaal gevangen was kreeg je hem ook meteen in je handen geduwd (wel goed vasthouden, anders ben je je vingers kwijt!). De dag erop kropen we moeizaam uit onze hangmatten, een ideale nachtrust zou ik het niet noemen. Nu gingen we nog even langs het modderbad om lekker te kliederen met modder om daarna weer op weg te gaan richting Paramaribo. Na een “heerlijke” bus tocht van alweer 7 uur konden we dan eindelijk onze benen weer de vrijheid geven.
Na twee dagen kort te hebben uitgerust brak nu het kinderboekenfestival in Albina aan. De hangmatten mochten weer mee, want we zouden daar blijven overnacht van dinsdag 1 april tot zaterdag 5 april. Mike en ik gingen met een klein groepje eerder weg dan de rest, vanwege de finale wedstrijden die op 1 april plaats vonden. Na een hele mooie zang en vertel finale te hebben gehad brak nu het klaarzetten van onze standjes aan. Ik had mijn eigen standje voor de bovenbouw ingericht. Ik zou mij gaan richten op de toekomstplannen van de kinderen. “Wat wil je later worden?” was de naam van mijn standje.
Als je denkt aan bovenbouw kinderen verwacht je niet dat er zomaar ook volwassenen tussen zitten van jou eigen leeftijd (rond de 20), dit was dus wel even schrikken en dus had ik het tekenen van je beroep maar even achterwege gelaten bij deze groep.
Verder kwam ik erachter dat er scholen naar het KBF toe kwamen van erg ver. Sommige scholen moisten wel 8 uur varen met de boot om ver vanuit het binnenland helemaal naar Albina te komen. Bij deze scholen was het vaak ook handen en voeten taal, want Nederlands was soms ver te zoeken.
Tijdens deze dagen op het KBF heb ik erg genoten van de enthousiaste kinderen die zelfs van een springkussen al helemaal door het dolle heen waren. Het verschil met het KBF in Paramaribo was duidelijk te zien. Deze kinderen zien dit soort festivals maar zelden en kijken al maanden van te voren ernaar uit om weer naar het KBF te kunnen gaan.
Natuurlijk ben ik ook nog eens jarig geweest gister. Ik had zelf niet echt iets in gedachte, gewoon een rustig hang dagje ervan maken. Mike dacht hier anders over en had al wat mensen gevraagd om langs te komen op zaterdag avond. Na een wandeling te hebben gemaakt rond het stadion bij ons in de straat, waar op dat moment een groots festival plaats vond, werd ik blij verrast door een groepje stagiares waar we mee samen werken op de stichting. Al met al toch een erg gezellige avond gehad!
De afgelopen twee weken ben ik dus weer twee prachtige ervaringen rijker geworden. Ik ben nog steeds volop aan het genieten van dit mooie land en zal dat de komende twee maanden ook zeker nog blijven doen!
De groeten uit het warme Suriname!
Na een tijdje niks van mij gehoord te hebben is er nu weer een reisverslag. De afgelopen twee weken zijn er erg veel dingen gebeurd. In het weekend van 28 en 29 maart zijn Mike en ik naar Bigipan geweest. Bigipan is een natuurgebied voor veel verschillende soorten vogels dat aan de Nickerie rivier ligt.
Na een lange bus tocht van zo’n 7 uur waren we aangekomen bij de bootjes waarin we verder vervoerd zouden worden. Deze bootjes werden volgepropt met bagage en mensen. Niet te veel naar een kant hangen was een vereiste, anders bestond er de kans dat we zouden omslaan. Eenmaal aangekomen bij het natuurgebied werden we door onze tourgids rondgeleid door de wateren van Bigipan. Dit was de eerste keer voor mij dat ik van zo dichtbij een mangrovebos kon zien. Overal waren vogels en elke vogel werd door onze tourgids benoemt. Met een beetje geluk hebben we zelfs nog een grote groep rode ibissen gezien die ver voor ons uit vlogen. Na een uurtje gevaren te hebben kwamen we aan op een groot open water gebied met overal om ons heen bomen. In het midden van dit gebied lagen allemaal platformen, sommige met huizen erop en andere met alleen een dak erboven zodat je niet nat zou worden. Op zo’n platform hebben wij de nacht doorgebracht in onze hangmat. Dit was ook de eerste keer dat ik in een hangmat ging overnachten. Die avond zijn we ook op kaaimannen tocht gegaan. Het duurde even voordat we er een gevonden hadden, maar toen hij eenmaal gevangen was kreeg je hem ook meteen in je handen geduwd (wel goed vasthouden, anders ben je je vingers kwijt!). De dag erop kropen we moeizaam uit onze hangmatten, een ideale nachtrust zou ik het niet noemen. Nu gingen we nog even langs het modderbad om lekker te kliederen met modder om daarna weer op weg te gaan richting Paramaribo. Na een “heerlijke” bus tocht van alweer 7 uur konden we dan eindelijk onze benen weer de vrijheid geven.
Na twee dagen kort te hebben uitgerust brak nu het kinderboekenfestival in Albina aan. De hangmatten mochten weer mee, want we zouden daar blijven overnacht van dinsdag 1 april tot zaterdag 5 april. Mike en ik gingen met een klein groepje eerder weg dan de rest, vanwege de finale wedstrijden die op 1 april plaats vonden. Na een hele mooie zang en vertel finale te hebben gehad brak nu het klaarzetten van onze standjes aan. Ik had mijn eigen standje voor de bovenbouw ingericht. Ik zou mij gaan richten op de toekomstplannen van de kinderen. “Wat wil je later worden?” was de naam van mijn standje.
Als je denkt aan bovenbouw kinderen verwacht je niet dat er zomaar ook volwassenen tussen zitten van jou eigen leeftijd (rond de 20), dit was dus wel even schrikken en dus had ik het tekenen van je beroep maar even achterwege gelaten bij deze groep.
Verder kwam ik erachter dat er scholen naar het KBF toe kwamen van erg ver. Sommige scholen moisten wel 8 uur varen met de boot om ver vanuit het binnenland helemaal naar Albina te komen. Bij deze scholen was het vaak ook handen en voeten taal, want Nederlands was soms ver te zoeken.
Tijdens deze dagen op het KBF heb ik erg genoten van de enthousiaste kinderen die zelfs van een springkussen al helemaal door het dolle heen waren. Het verschil met het KBF in Paramaribo was duidelijk te zien. Deze kinderen zien dit soort festivals maar zelden en kijken al maanden van te voren ernaar uit om weer naar het KBF te kunnen gaan.
Natuurlijk ben ik ook nog eens jarig geweest gister. Ik had zelf niet echt iets in gedachte, gewoon een rustig hang dagje ervan maken. Mike dacht hier anders over en had al wat mensen gevraagd om langs te komen op zaterdag avond. Na een wandeling te hebben gemaakt rond het stadion bij ons in de straat, waar op dat moment een groots festival plaats vond, werd ik blij verrast door een groepje stagiares waar we mee samen werken op de stichting. Al met al toch een erg gezellige avond gehad!
De afgelopen twee weken ben ik dus weer twee prachtige ervaringen rijker geworden. Ik ben nog steeds volop aan het genieten van dit mooie land en zal dat de komende twee maanden ook zeker nog blijven doen!
De groeten uit het warme Suriname!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
